Al-Fatihah
2. Maqom Iman : Di ajar ngarasakeun, matak Abah miwarangna "ngama'naan Fatihah", saba'da apal kana ma'nana, kudu bari di rarasakeun ti mimiti :
A. Ta'ud : Nyalindung Abdi ka Gusti tina godaan syetan nu di ranjam. Tah etateh tawakal, tegesna ngenta perlindungan sabab Urang mah teu bisa nanaon, bari kudu karasa teu bisa nanaona teh, kudu karasa nyalindung ka Gusti na teh.
B. Basmallah : Ku nyebat Asma' Gusti anu Rohman (nu nyiptakeun wujud mahluk), tur tetepna Rohman (tur tetepna wujud mahluk), kudu bari karasa Diri aya (di ayakeun) tur tetep aya teh ku pedah Gusti aya (ku Dzat nu di jenengan ku jenengan Alloh, nu maha welas nu mere welas, conto/bukti : mahluk di ayakeun, tur tetep sifat welas di Alloh kalayan bukti tetepna welas Alloh ka mahlukna, conto/buktina : mahluk tetep di ayakeun), didinya lamun geus karasa Diri di ayakeun bari tetep di ayakeun teh ku welas asihna Gusti (ku Alloh), tah ke dina Maqom Ihsan mah ngarasa Alloh tunggal, wungkul mantena anu aya, sabab geus moal nempo mahluk tapi nempo Kholiq, da dina Maqom Iman mah kadangkala ka lindih ngarasa Alloh aya (Alloh tunggal wungkul mantena anu aya) teh ku pedah keur ngararasakeun Diri di ayakeun bari karasa di ayakeun na da hayang karasa ayana Alloh tea (perjalanan menuju Maqom Ihsan), tegesna ingetan jeung rasa teh fokus nengetan jeung ngararasakeun Atsar Af'al > Af'al > Asma' > Sifat Alloh.
C. Hamdallah : Muji ka Alloh anu Akbar (Sifat Alloh ngarungkup/ngaliputan kabeh mahluk) tur bukti Akbarna teh, da karasa Diri keur diuk madep kiblat bari ngimpleng teh di tashorufkeun ku Alloh (diukna di diukeun, madepna di padepkeun, ngimplengna di implengkeun), mimiti sa Dirieun, sa Lembureun, sa Desaeun, sa Kecamataneun, sa Kabupateneun, sa Provinsieun, sa Nagaraeun, sa Dunyaeun (ufukil mubin), nepika sa Dunya katempo eta kabeh ka Allohan (kaliputan/ka urus ku Alloh) (ufukil a'la). Jadi maca hamdallah teh muji ka Alloh sabab kawasa, tur bukti kawasana teh da karasa, kapanggih we Qudrotullah (Sifat Alloh) teh da keur ngarasa (kade ngarasana Diri ge di tashoruf ku Alloh/kaliputan ku Alloh) bukti kawasana, apal (kade ingetan apal na Diri ge di tashoruf ku Alloh/kaliputan ku Alloh) we Asma' Alloh teh da Alloh boga gelar Ya Hayyu sabab Kawasana Alloh dina ngahirupkeun Diri, bari karasa di hirupkeun na.
D. Arroman.... : Rohman Alloh tur tetepna Rohman Alloh, bukti Diri aya (di ayakeun) tur tetep aya.
E. Maliki.... : Anu ngarajaan poe Agama tegesna poe ayeuna (tegesna ayeuna anu hadir keur karandapan).
F. Iyaka.... : Nyuhunkeun kakiatan dina ngalaksanakeun syare'at (sabab mahluk mah teu bisa nanaon) tur nyuhunkeun di bukakeun hakekat (bari kudu karasa Diri teu bisa nanaon tanpa Gusti mah).
G. Ihdinas.... : Tudukeun jalan anu lempeng (jalan ka Gusti).
H. Sirothol.... : Jalana para Nabi, lain jalana anu di benduan Gusti, jeung lain jalana jalma nu sasar.
Nyambungkeuna kieu, nyalindung ka Gusti tina sakabeh godaan, Gusti anu mana ?, Gusti anu Rohman Rohim, anu nashorup kabeh mahluk, anu bukti Rohmana ku tetep Rohmana dina nashorup/ngaliputan, nu jadi Raja tur ngarajaan dina poe agama tegesna poe ayeuna (sabab waktu nu nyata mah waktu nu hadir nyaeta ayeuna), bari karasa keur di Rajaan ku maha Raja, sot didinya pasrahkeun ka Raja ku ngadu'a (kade ngadu'ana Diri ge di tashoruf/kaliputan ku Alloh) hayang di bere bisa dina ngajalankeun Syare'at tur di bukakeun Hakekat (Ma'rifat), di tuduhan jalan nu lempeng, jalana para Nabi para ahli Alloh, lain jalan jalma nu di bendu jeung sasar, (kade barang mimiti diuk teh kudu geus ngarasakeun kitu kieuna teh di parentah, kitu kieuna teh di tashoruf/kaliputan ku Alloh/di bawah kuasa Tuhan) da Af'al mah tunggal nyaeta kur Af'al Alloh, ulah sok ngaku boga gawe sabab musyrik tateh.
Jeung nu karasa ku Ncep mah, kabeh balik deui ka Alloh, ti mimiti Ta'ud nepika ahir eta siga pertanyaan anu mana kabeh jawabana Alloh, conto saha anu ngarajaan poe agama teh ?, ka saha urang menta ibadah jeung menta tulung teh ?.
3. Maqom Ihsan : Dina Maqom Ihsan Abah teu seueur carios, ngan saur Abah "ke mun geus tamat kadieu deui, ke rek di tanya meunang naon ?", ngan nu kapendak ku Ncep mah, naon anu kudu amalkeun dina Maqom Ihsan teh di bejakeun ku Alloh dina Maqom Iman, anu mana dina Maqom Iman mah ngarasa Diri aya (di ayakeun) da dumeh hayang ngarasakeun (ngayakinkeun aya) nu Ngayakeun, tah dina Maqom Ihsan mah lain waktuna nengetkeun lain waktuna ngarasakeun, tapi waktuna tenget enya (nu tengetna Alloh) dina ngarasa enya (nu ngarasana Alloh) (pasrah) kabeh ka Allohan kabeh Alloh sabab tunggal wujud Alloh, sabab dina Maqom Iman mah masih keneh aya ingetan/nengetan dina ngararasakeun yen Diri teh di ayakeun, di diukeun, bari gerentes ingetan/hate teh (ka parentah tur kaliputan/katashoruf ku Gusti), jeung deuih kadang kala aya kieu : nengetan bari ngararasakeun usik leungeun dumeh hayang ngarasakeun Alloh aya, mapai tina tapak damel, tapi poho yen Diri teh bisa nengetan jeung ngararasakeun teh pedah Gusti oge (kabeh ka Allohan).
Tah lamun geus ka pelong katengetan/nengetkeuna Urang jeung karasa/ngarasana Urang eta kabeh ka Allohan (ka liputan ku Alloh), tidinya di bejaan ku Alloh dina Maqom Ihsan kudu kumaha-kumahana, nyata dina Maqom Ihsan mah kur aya Alloh hungkul, sabab saban nempo rupa, ngadenge sora, ngarasa nu karasa, eta kabeh ka Allohan (lah pokonamah karasa Alloh aya, hese Aing ngabahasakeuna), pokonamah dina Maqom Ihsan mah kabeh ka Allohan, kitu kieu ge balik deui ka Alloh, diditu didieu Alloh, Alloh murbeng alam, kabeh kaliputan euweuh nu kaliwatan.
Nyambungkeuna kieu, nyalindung ka Gusti tina sakabeh godaan, Gusti anu mana ?, Gusti anu Rohman Rohim, anu nashorup kabeh mahluk, anu bukti Rohmana ku tetep Rohmana dina nashorup/ngaliputan, nu jadi Raja tur ngarajaan dina poe agama tegesna poe ayeuna (sabab waktu nu nyata mah waktu nu hadir nyaeta ayeuna), bari karasa keur di Rajaan ku maha Raja, sot didinya pasrahkeun ka Raja ku ngadu'a (kade ngadu'ana Diri ge di tashoruf/kaliputan ku Alloh) hayang di bere bisa dina ngajalankeun Syare'at tur di bukakeun Hakekat (Ma'rifat), di tuduhan jalan nu lempeng, jalana para Nabi para ahli Alloh, lain jalan jalma nu di bendu jeung sasar, (kade barang mimiti diuk teh kudu geus ngarasakeun kitu kieuna teh di parentah, kitu kieuna teh di tashoruf/kaliputan ku Alloh/di bawah kuasa Tuhan) da Af'al mah tunggal nyaeta kur Af'al Alloh, ulah sok ngaku boga gawe sabab musyrik tateh.
Jeung nu karasa ku Ncep mah, kabeh balik deui ka Alloh, ti mimiti Ta'ud nepika ahir eta siga pertanyaan anu mana kabeh jawabana Alloh, conto saha anu ngarajaan poe agama teh ?, ka saha urang menta ibadah jeung menta tulung teh ?.
3. Maqom Ihsan : Dina Maqom Ihsan Abah teu seueur carios, ngan saur Abah "ke mun geus tamat kadieu deui, ke rek di tanya meunang naon ?", ngan nu kapendak ku Ncep mah, naon anu kudu amalkeun dina Maqom Ihsan teh di bejakeun ku Alloh dina Maqom Iman, anu mana dina Maqom Iman mah ngarasa Diri aya (di ayakeun) da dumeh hayang ngarasakeun (ngayakinkeun aya) nu Ngayakeun, tah dina Maqom Ihsan mah lain waktuna nengetkeun lain waktuna ngarasakeun, tapi waktuna tenget enya (nu tengetna Alloh) dina ngarasa enya (nu ngarasana Alloh) (pasrah) kabeh ka Allohan kabeh Alloh sabab tunggal wujud Alloh, sabab dina Maqom Iman mah masih keneh aya ingetan/nengetan dina ngararasakeun yen Diri teh di ayakeun, di diukeun, bari gerentes ingetan/hate teh (ka parentah tur kaliputan/katashoruf ku Gusti), jeung deuih kadang kala aya kieu : nengetan bari ngararasakeun usik leungeun dumeh hayang ngarasakeun Alloh aya, mapai tina tapak damel, tapi poho yen Diri teh bisa nengetan jeung ngararasakeun teh pedah Gusti oge (kabeh ka Allohan).
Tah lamun geus ka pelong katengetan/nengetkeuna Urang jeung karasa/ngarasana Urang eta kabeh ka Allohan (ka liputan ku Alloh), tidinya di bejaan ku Alloh dina Maqom Ihsan kudu kumaha-kumahana, nyata dina Maqom Ihsan mah kur aya Alloh hungkul, sabab saban nempo rupa, ngadenge sora, ngarasa nu karasa, eta kabeh ka Allohan (lah pokonamah karasa Alloh aya, hese Aing ngabahasakeuna), pokonamah dina Maqom Ihsan mah kabeh ka Allohan, kitu kieu ge balik deui ka Alloh, diditu didieu Alloh, Alloh murbeng alam, kabeh kaliputan euweuh nu kaliwatan.
0 Response to "Al-Fatihah"
Post a Comment